Wspólnie z organizacjami z Francji, Irlandii Północnej, Niemiec oraz Szwajcarii tworzymy Berlińskie Przymierze Przeciw Homofobii. Współuczestnicy Przymierza to niemiecka MANEO, francuska SOS-Homophobie, północnoirlandzki The Rainbow Project, szwajcarski Pink Cross oraz Lambda Warszawa z Polski. Podstawą i programem wspólnych działań jest wspólnie uchwalony „Manifest Tolerancji”.
Nagroda, która jest wyrazem uznania dla szczególnych dokonań na rzecz praw osób LGBT+, a która zarazem symbolizuje Przymierze – to statuetka przedstawiająca cztery symboliczne żagle.
Do roku 2017 ze strony polskiej w Przymierzu uczestniczyła też Kampania Przeciw Homofobii (była jednym z jego założycielek), a w latach 2008 – 2010 – hiszpańskie organizacje COGAM i TRIANGULO.
Nagroda przyznawana jest w uznaniu szczególnych i wybitnych zasług w działaniach na rzecz praw gejów, lesbijek, osób biseksualnych i trans – zarówno indywidualnym osobom, jak i konkretnym projektom (przedsięwzięciom) z krajów członkowskich. Uroczystość wręczenia Nagrody odbywa się rotacyjnie w każdym z krajów uczestniczących w Przymierzu.
W 2006 roku nagrodę odebrali: Volker Beck i Gunter Dworek (Niemcy), Louis-Georges Tin – inicjator „Międzynarodowego Dnia Przeciwko Homofobii” (Francja) i senator Kazimierz Kutz (Polska).
W 2007 roku: Grupa „Prawa człowieka i tożsamość seksualna – MERSI – przy Amnesty International (Niemcy) za działania w zakresie monitorowania i dokumentowania przypadków łamania praw człowieka wobec osób LGBT, Projekt teatralny „Place de Mythos / Delusion Square”, Ris-Orangis (Francja) za przygotowanie musicalu poruszającego problematykę homofobii i Piotr Pacewicz (Polska) za konsekwentne działania w budowaniu pozytywnego wizerunku osób LGBT w mediach i dążenie w przedstawianiu tej grupy.
W 2008 roku nagroda została przyznana Tanji Walther; Philippowi Lahm i Theo Zwanzigerowi (Niemcy) za przeciwdziałanie zjawisku homofobii w sporcie, Bruno Solo (Francja) za walkę z homofobią w mediach oraz Marzannie Pogorzelskiej (Polska) za przerwanie tabu w poruszaniu problematyki homoseksualności i biseksualności w polskim systemie edukacyjnym i konsekwentne działania edukacyjne w tym zakresie.
W 2009 roku laureatkami_tami byli Hans-Wolfram Stein (Niemcy) za zaangazowanie w sprawę walki z homofobią i mową nienawiści w szkolnictwie, Paris Foot Gay oraz Vikash Dhorasoo (Francja) za walkę z dyskryminacją i homofobią w sporcie, prof. Zbigniew Hołda (Polska) za reprezentowanie pro publico bono przed sądami osób LGBT i działania na rzecz zmiany przepisów prawa dyskryminujących ze względu na orientację seksualną, prof. Juan Fernando López Aguilar (Hiszpania) za wniesienie do parlamentu projektu ustawy w dziedzinie urzędowej rejestracji związków jednopłciowych, która znacząco poprawiła sytuację osób LGBT w Hiszpanii.
W 2010 roku nagroda została przyznana współorganizatorom i propagatorom Berlinale, czyli Berlińskiego Festiwalu Filmowego (i wewnętrznego „festiwalu w festiwalu”, którego jury przyznaje nagrody TEDDY za filmy o tematyce LGBTQ) Wielandowi Speck i Mabel Aschenneller (Niemcy), prawniczka Caroline Mecary (Francja), pośmiertnie była wicepremier Izabela Jaruga-Nowacka (Polska), oraz aktor Imanol Arias (Hiszpania).
W 2011 roku laureatkami_tami Nagrody zostali: dr Adam Bodnar (za całokształt działań na rzecz prawnego wspierania środowiska LGBT w Polsce), francuscy posłowie Olivier Dussopt i Franck Riester (za wystąpienie w obronie prawa par jednopłciowych do zawierania małżeństw), z Niemiec Lala Süsskind (przewodnicząca Berlińskiej Społeczności Żydowskiej za całokształt działań na rzecz walki z homofobią i przestępstwami z nienawiści).
W 2012 roku polską laureatką Nagrody została dr Katarzyna Bojarska wraz prowadzoną przez nią Poradnią Zdrowia Psychoseksualnego „Bez Tabu”; Elfi Scho-Antwerpes, burmistrz Kolonii oraz Véronique Eledut, nauczycielka z liceum JB Corot w Paryżu.
W 2013 roku nagroda została przyznana Ewie Siedleckiej, polskiej dziennikarce; francuskim twórcom widowiska telewizyjnego „Le Petit Journal” oraz niemieckiej prawniczce Marii Sabine Augstein.
W 2014 roku przyznaliśmy nagrodę Monice Płatek, profesorce Uniwersytetu Warszawskiego w Zakładzie Kryminologii w Instytucie Prawa Karnego na Wydziale Prawa i Administracji. Nagrodę Tolerancji otrzymał także działacz ruchu LGBTQ Corny Littman z Niemiec i Projekt Anty-homofobiczny 40 artystów malarzy/malarek/grafików/graficzek z Francji i ich wspólne dzieło książkowe „40 Dessinateurs Contre L’Homophobie„.
W 2015 roku nagrodę odebrali: Ewa Wanat, polska dziennikarka i była szefowa radia TOK FM i RDC, Klaus Wowereit, były burmistrz Berlina (2001-2014), Irène Théry z francuskiej organizacji „Haut Conseil de la Famille” oraz Máirtín O’Muilleoir, członek Northern Ireland Parliament (MLA), były prezydent Belfastu (2013-2014).
W roku 2016 statuetkę otrzymali/ły: The Protestant Church w Berlinie, Brandenburg und Silesian Upper Lusatia (EKBO), Protestant Church – Hesse and Nassau (EKHN) oraz Protestant Church in the Rhineland (EKiR) – z Niemiec; Amnesty International France; Ilona Łepkowska, pisarka i scenarzystka; Mary McAleese, Prezydentka Republiki Irlandii (1997-2011) – jako laureatka Irlandii Pólnocnej oraz szwajcarscy działacze/działaczki LGBT+ Florian Vock i Jazzmin Dian Moore.
W roku 2017 laureatkami/ laureatami byli/ły: Elżbieta Szczęsna, założycielka Stowarzyszenia rodziców LGBT „Akcpeptacja”; Heiko Maas, minister sprawiedliwości w rządzie federalnym Niemiec; Stéphane Corbin i Océane Rosemarie – francuscy artyści; Chris Hudson, pastor z Belfastu oraz Alan David Sangines, szwajcarski aktywista LGBT+.